لوله خونگیری سدیم هپارین وکیوم 5ml ویالب Vialab

لوله خون‌گیری سدیم هپارین وکیوم یکی از لوله‌های تخصصی مورد استفاده در آزمایشگاه‌های تشخیص طبی است که برای جمع‌آوری خون و انجام آزمایش‌های مرتبط با پلاسما طراحی شده است. این لوله‌ها حاوی ماده ضد انعقاد سدیم هپارین (Sodium Heparin) هستند.

مشخصات و ویژگی‌های لوله خون‌گیری سدیم هپارین وکیوم

1. ماده ضدانعقاد سدیم هپارین:

   • سدیم هپارین یک ماده ضدانعقاد است که با مهار ترومبین و جلوگیری از تشکیل فیبرین، از انعقاد خون جلوگیری می‌کند.
   • این ماده برای به دست آوردن پلاسما خون بدون لخته شدن مناسب است.

2. سیستم وکیوم:

   • طراحی وکیوم تضمین می‌کند که خون به مقدار دقیق جمع‌آوری شود و آلودگی‌های احتمالی به حداقل برسد.

3. رنگ درپوش:

   • لوله‌های سدیم هپارین معمولاً دارای درپوش سبز رنگ هستند که نشان‌دهنده وجود این ماده ضد انعقاد است.

4. جنس لوله:

   • از پلاستیک PET یا شیشه مقاوم تولید شده و در برابر شکستگی و نشتی ایمن است.

5. حجم و ظرفیت:

   • معمولاً در حجم‌های مختلف (مانند ۲، ۳، ۵ یا ۱۰ میلی‌لیتر) عرضه می‌شود.

6. کاربردها:

   • آزمایش‌های مرتبط با گازهای خون (Blood Gas Analysis).
   • آزمایش‌های مربوط به الکترولیت‌ها (مانند سدیم، پتاسیم و کلرید).
   • آزمایش‌های بیوشیمی خاص.
   • آزمایش‌های مرتبط با عملکرد کلیه و کبد.

مزایای لوله خون‌گیری سدیم هپارین وکیوم

• بدون لخته شدن: تضمین حفظ نمونه خون در حالت مایع برای تحلیل دقیق پلاسما.
• سازگاری گسترده: مناسب برای آزمایش‌هایی که نیاز به پلاسما دارند.
• ایمنی بالا: استریل بودن و طراحی با کیفیت بالا از آلودگی جلوگیری می‌کند.

روش استفاده لوله خون‌گیری سدیم هپارین وکیوم

1. جمع‌آوری خون:
   • پس از خون‌گیری، لوله را چند بار به آرامی وارونه کنید (۵-۸ بار) تا هپارین به طور یکنواخت با خون مخلوط شود.
2. نگهداری:
   • لوله‌ها باید در دمای اتاق و طبق دستورالعمل‌های آزمایشگاهی نگهداری شوند.
3. سانتریفیوژ:
   • برای جداسازی پلاسما، نمونه در دستگاه سانتریفیوژ قرار داده می‌شود.

تفاوت لوله خون‌گیری سدیم هپارین وکیوم  با سایر ضدانعقادها:

• سدیم هپارین در مقایسه با EDTA:
  • مناسب برای آزمایش‌هایی است که نیاز به پلاسما دارند.
  • EDTA بیشتر برای آزمایش‌های هماتولوژی استفاده می‌شود.
• سدیم هپارین در مقایسه با لیتیوم هپارین:
  • سدیم هپارین برای آزمایش‌هایی که نیازمند سدیم نیستند ترجیح داده می‌شود.
  • لیتیوم هپارین در آزمایش‌هایی که تأثیر سدیم بر نتایج ممکن است مخرب باشد، استفاده می‌شود.